Kosovski boj Mit legenda stvarnost

KOSOVSKA BITKA - MIT, LEGENDA I STVARNOSTIzbor tekstova: Ratko PekovićBroj strana: 248Izdavač: Litera, BeogradGodina izdanja: 1987.Povez: mekFormat: 28 cmStanje kao na slici. Očuvana dobro.Knjiga je ilustrovana fotografijama u boji, crno-belim fotografijama i crtežima.SADRŽAJ:Uvodne napomeneUmesto prologaKult predanjeBitkaIzvoriVrelo nadahnućaSavremena vidjenjaUmesto epilogaKosovska bitka, poznata i kao bitka na Kosovu, boj na Kosovu, Kosovski boj ili Vidovdanska bitka, vođena je 15. juna 1389. na hrišćanski praznik Vidovdan, nedaleko od Prištine, između srpskih i osmanskih snaga. Srpske snage je predvodio knez Lazar Hrebeljanović i među njima su bile i snage njegovih srodnika i saveznika, dok se na čelu osmanske vojske nalazio sultan Murat I sa sinovima Jakubom i Bajazitom. U prvoj fazi bitke, srpske snage su potisnule protivnika, a jedan od srpskih vitezova (Miloš Obilić) uspeo je da ubije sultana Murata i natera osmansku vojsku da se povuče. Njegov sin Bajazit je uspeo posle toga da konsoliduje svoje redove i krene u protivnapad u kome je zarobljen knez Lazar. On je po njegovom naređenju pogubljen, posle čega se osmanska vojska povukla sa bojišta i napustila Srbiju. Prvi izvori o samoj bici govore o srpskoj pobedi, a tek kasnije se javljaju navodi o nerešenom ishodu i srpskom porazu (sredinom 15. veka). Zbog toga se smatra da je sama bitka završena najverovatnije srpskom pobedom ili eventualno nerešeno, ali ona po svojim dalekosežnim posledicama predstavlja osmansku pobedu. Smatra se da su dva ključna momenta bitke pogibija osmanskog sultana Murata i pogibija srpskog vladara kneza Lazara. Lazarevi naslednici su pod pritiskom ugarskih napada (jesen 1389) i njihovih kontakata sa Vukom Brankovićem, sklopili u prvoj polovini 1390. mir sa Bajazitom i priznali njegovu vrhovnu vlast. Uz pomoć njegovih trupa, oni su uspeli da potisnu Ugare i povrate izgubljene predele u zapadnoj Srbiji. Kosovska bitka je imala veliki odjek u tadašnjoj Evropi i uspela je da privremeno zaustavi osmansko širenje u Evropi. Ona je tokom narednih vekova postala središnji motiv srpske narodne epske poezije i središnji motiv srpskog nacionalnog identiteta. 13/0