Andre Moroa Arijel ili Šelijev život

Andre Moroa Arijel ili Šelijev životTvrdi povezRomansirana biografija Peris B. ŠeliOva knjiga govori o burnom i šarolikom životu Persija Biša ŠelijaŠeli zrači svojim zaraznim šarmom, ekstravagantnim načinom života, svojom hrabrošću, posvećenošću i ljubavnim aferama. Šelijevi prijatelji, posebno lord Bajron, utkani su u ovu priču koja prati Šelija počevši od njegovih problematičnih i neuspešnih dana u Itonu sve do njegove prerane tragične smrti na jedrilici „Arijel“...Andre Moroa rođen je 26. jula 1885. godine kao Emil Salomon Vilhelm Hercog u Elbefu, Normandija. Visoko obrazovanje stekao je u Pjer Kornej liceju u Ruanu. Bio je pripadnik porodice Žaval, od oca Ernesta Hercoga, proizvođača tekstila jevrejskog porekla, i majke Alise Levi Ruef. Njegova porodica izbegla je u Alzas nakon Francusko–pruskog rata (1870–1871), našavši utočište u Elbefu, gde su posedovali tkačnicu.Tokom Prvog svetskog rata služio je kao prevodilac u francuskoj vojsci, a kasnije kao oficir za vezu sa britanskom vojskom. Njegov prvi roman “Tišine pukovnika Brambla” (1918), postigao je veliki uspeh u Francuskoj, da bi ubrzo bio preveden na brojne jezike. Naročitu popularnost Moroa je stekao u Velikoj Britaniji jer su mnogi likovi njegovih romana poticali odatle – Dizraeli, Bajron, Šeli… Moroa je 1938. godine primljen u prestižno članstvo Francuske akademije. Na početku Drugog svetskog rata ponovo je služio kao oficir za vezu sa britanskom vojskom, da bi nakon kapitulacije Francuske otišao u Kanadu. U nastavku rata pridružio se frontu “Slobodna Francuska” koji je predvodio Šarl de Gol. Tada je i uzeo pseudonim Andre Moroa, koji će od 1947. godine postati njegovo zvanično ime i prezime. Umro je 1967. godine u Neji na Seni, nakon duge i plodne karijere pisca romana, istorijskih biografija, knjiga za decu i naučno-fantastičnih priča. Istoričari književnosti kažu da među svojim savremenicima Andre Moroa nije zauzimao najviše mesto, ali ni najniže, već da je njegova pozicija “časna među uglednim piscima svog vremena”. Oprobao se u više književnih vrsta, ali je ustvari negovao samo jedan književni rod – istoriju,i to psihološku istoriju, bilo da se radilo o izmišljenim likovima (roman i pripovetka) ili stvarnim ličnostima (romansirana biografija, eseji, istorija). U prikaz tih ličnosti on je unosio celo svoje emocionalno i intelektualno biće. Otuda su njegovi romani i pripovetke postali studije, u prvom redu psihološke, a manje društvene, a njegove su biografije i eseji, pa i njegove istorijske studije žive kao da su pisane rukom romanopisca. Ovakve osobine – osobine naučnika čija je podloga književna – najbolje rezultate daju u onim delima gde nauka traži da bude potpomognuta osećanjima i gde književnost traži da joj pomogne nauka. Zato je Andre Moroa i ostao upamćen kao pisac romansiranih biografija, pre nego kaoknjiževnik. Romani su mu bili više studiozni, dok je u biografijama bio romanopisački i pripovedački raspoložen.5/24