Dečja hirurška onkologija

Autori: Danica Grujičić, Dušan Šćepanović, Siniša Dučić

Ako se izuzme nasilni uzrok smrti, najčešći uzrok smrti kod dece jesu maligne biolesti, za razliku od odraslih gde je apsolutna prevalenca na kardiovaskularnim bolestima. Svake godine se u svetu dijagnostikuju maligne bolesti kod preko 400 000 dece i adolescenata od 0 do 19 godina. Najčešći tipovi maligniteta kod dece jesu: (1) Leukemije; (2) Tumori mozga; (3) Limfomi i (4) So- lidni tumori.
U razvijenim zemljama gde su specijalizovane medicinske službe na vreme, lako i odmah dostupne, kao i vrhunski medicinski profesionalci i oprema, izlečenje dece od maligniteta ide čak i preko 80% generalno, dok se u manje razvijenim i nerazvijenim kreće oko 45-50%, a najmanje razvijenim oko 15-20%.Maligniteti kod dece se generalno ne mogu prevenirati niti se značajno poboljšavaju aspekti dijagnoze i lečenja ranijim opštenacionalnim skriningom (najbolji primer je nacionalni skrining na neuroblastom u Japanu pre nekoliko decenija gde milionski uzorci VMA i HVA nisu dali bolje rezultate u lečenju NB). Današnji osnovni principi lečenja maligniteta kod dece se uglavnom zasnivaju na klasičnom istorijskom trijasu osnovne medicine: hirurgija, hemioterapija i redioterapija. Međutim, najnovija naučna dostignuća lansirala su genetsku, biolosku i imunolosku terapiju koje daju veoma ohrabrujuće rezultate.Glavni razlozi što je u manje razvijenim i nerazvijenim zemljama smrt dominantan ishod malignih bolesti jesu: izostanak dijagnoze, pogresna ili zakasnela dijagnoza, razne prepreke da se što pre počne sa terapijom, odsustvo najsavremenijeg tretmana naučno dokazanog u razvijenim zemljama, smrt zbog toksičnosti lekova i visok procenat relapsa bolesti.Svaka vlast i zdravstveni autoriteti u svakoj zemlji treba da znaju da je uspešno lečenje malignih bolesti kod dece najveći cost effective and cost benifit u svakom pogledu za svaki narod i državu!Glavni urednikProf. dr Dušan Šćepanović