Barbarogenije - Antibarbarus

Autor: Milan Janković Satrijani

Barbarogenije - Antibarbarus je delo koje oživljava ličnost i poslednje godine života čuvenog Ljubomira Micića, pesnika, prozaiste i osnivača književno-umetničkog pokreta zenitizam između dva svetska rata; kao i časopisa Zenit u kome su sarađivali mnogobrojni domaći ali i strani umetnici (Crnjanski, Vinaver, Petrović, Tokin, Matić, Majakovski, Jesenjin, Blok, Pasternek, Kandinski, Maljevič, Pikaso, Modiljani...). Objavljeno je četrdeset i tri broja Zenita, „prvog balkanskog časopisa u Evropi i prvog evropskog časopisa na Balkanu”. O Zenitu se svojevremeno pisalo u Beču, Rimu, Berlinu i Pragu.

Barbarogenije -Antibarbarus je poližanrovsko delo, na razmeđi biografskih zapisa-beleški i romanesknog štiva; autor se didaktički igra u prostoru koji je žanrovski ograničen pseudo-naučnom studijom i realističkim romanom, povezujući i preplićući činjenice i glasine, u cilju reinterpretiranja lika tvorca zenitizma. U tom procesu on koristi opsežnu građu, od akademske i arhivske, pa sve do pisama, sećanja savremenika, ili pak posrednih izvora kao što su novinski članci, naučne studije ili popularna esejistika, pa u svom literarnom eksperimentu koristi i sekundarne ili tercijalne izvore, trudeći se da spoji i pomeša činjenice, glasine, manje poznate detalje i pretpostavke u vezi sa svakodnevnicom umetnika, ali i njegovim odnosom prema umetnosti, drugim književnim pokretima i savremenicima (ali i odnosom tadašnjih vlasti prema njemu). Tužan kraj ovog pomalo zaboravljenog i često skrajnutog umetnika amblematičan je primer nebrige jugoslovenskog i kasnije srpskog društva o istaknutim umetnicima koji čine deo književno-umetničke baštine.